Καλώς ήρθατε στο blog μου...
Λοιπόν,όπως μπορείτε να καταλάβετε από τον τίτλο,είμαι πρωτοετής φοιτήτρια και όλα μου φαίνονται τόσο καινούρια....
Καταρχάς,μένω μόνη μου.....Πόσες φορές το είχα φανταστεί αυτό; Να έχω το δικό μου χώρο,να πραγματοποιώ τα θέλω μου και τις επιθυμίες μου,τη στιγμή που εγώ θέλω......ΌΜΩΣ.....υπάρχει ένα τεράστιο όμως διότι δεν είναι όλα όπως τα περίμενα...Πρέπει να μαγειρεύω,να καθαρίζω,να πλένω τα πιάτα,να πληρώνω λογαριασμούς,να μάθω τα δρομολόγια των αστικών,να διαχειρίζομαι μόνη μου τα λεφτά και άλλα πολλά...Πραγματικός πονοκέφαλος!!!
Επίσης,η σχολή.....Πραγματικά,τι να πρωτοπεί κανείς για τη σχολή;;; τη συγκεκριμένη σχολή...άντε ας το ξεστομίσω,η σχολή μου είναι το Μαθηματικό Πάτρας...!!! δεν το περίμενα ότι θα πέρναγα σε αυτή τη σχολή καθώς εγώ προτιμούσα βιολογικό,αλλά η μοίρα τα έφερε έτσι που πέρασα εκεί και πραγματικά θεωρώ πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο... Είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον τμήμα με ενδιαφέρονταμαθήματα όπως ο προγραμματισμός σε γλώσσα Fortran 90....προγραμματισμός,μάθημα που το θεωρούσα super δύσκολο μιας και προέρχομαι από τη θετική κατεύθυνση,αλλά σου μαθαίνει το μαγικό κόσμο των υπολογιστών.
Η Πάτρα,μια πόλη που την είχα παρεξηγήσει αλλά έχει πολλές ομορφιές και ένα υπέροχο λιμάνι που σε βοηθάει να ξεχνάς τα προβλήματά σου.....
Η Πανεπιστημιούπολη, μια τεράστια κοινότητα που πραγματικά μπορεί κανείς χαθεί εκεί μέσα...η βιβλιοθήκη είναι το κάτι άλλο, ένας υπέροχος χώρος για να διαβάσεις με ηρεμία...το εστιατόριο με το φοβερό φαγητό...το γυμναστήριο με τις τεράστιες εγκαταστάσεις του...
Από όσο μπορείτε να καταλάβετε,είναι τόσο ωραία εδώ...είναι μια τόσο ωραία περιοχή,που πραγματικά μου λείπει όταν επιστρέφω σπίτι και που θα μου λείψει ακόμη περισσότερο όταν πια θα τελειώσω...Το ξέρω πως προτρέχω αλλά πρέπει να το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας,τουλάχιστον και να είμαστε αισιόδοξοι.!!!
Υ.Γ. :Η ΠΑΤΡΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΣΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ!!!
Από όσο μπορείτε να καταλάβετε,είναι τόσο ωραία εδώ...είναι μια τόσο ωραία περιοχή,που πραγματικά μου λείπει όταν επιστρέφω σπίτι και που θα μου λείψει ακόμη περισσότερο όταν πια θα τελειώσω...Το ξέρω πως προτρέχω αλλά πρέπει να το έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας,τουλάχιστον και να είμαστε αισιόδοξοι.!!!
Υ.Γ. :Η ΠΑΤΡΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΣΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου